mój świat, twój świat, wszystko. Może zdołam rozwiązać tajemnicę, zagadkę kodu, w którym jestem zaprogramowana, topografię mojego myślenia. Już pora.<br>Rozwiązania przydarzają się w snach, tamtędy przenikają sygnały. Jeśli coś wraca tak uparcie jak to, co znowu śniłam dzisiaj, to chyba nie jest pozbawione znaczenia. Czerwone maki na żółtym piasku. Sen z głębokiego dzieciństwa. Więc dalej, dalej, póki nie zamąci się tamto przeczucie, tamten czas. Dalej w zawiłe układy stron lewych i prawych. Dolnych, górnych lub zgoła zaplątanych w inny wymiar. Wedle tego, jak pomału budował się mój świat, zajmując przestrzenie po lewej i po prawej, i przestrzenie poza przestrzeniami, nieubłaganie