że czyta ogłoszenia. On również udawał. Był siwy i rumiany.<br>- Że też panu chce się czytać w taki ziąb...<br>Powiedział ze współczuciem, ale Szczęsnemu wydawało się, że złośliwie.<br>- Co to pana obchodzi?<br>- Widocznie obchodzi. Pan przyjezdny? Z plecakiem, widzę... Szuka pan pracy?<br>Szczęsny tracił już czucie z głodu i mrozu. Słup ogłoszeniowy rozdymał się i kurczył. Czarne smugi na nim pisały, że niedobrze jest ze Szczęsnym.<br>- A idź pan do pioruna ze swoją ciekawością. Niczego już nie szukam!<br>Odwrócił się i pomaszerował, ale tamten za nim.<br>- No nie, po co zaraz do pioruna... Przecież ja chcę panu pomóc. Nie trzeba się