sobie; ja nie miałem zwyczaju mówić w górach i on również. Jeżeli rano zdecydowaliśmy się pójść na wyprawę, to rozmawialiśmy dopiero wieczorem. Zawsze chodziliśmy milcząc.<br>A oto parę wspomnień z wyprawy z braćmi Bernadzikiewiczami: 14 lipca 1928 roku wybraliśmy się z Tadeuszem Bernadzikiewiczem na grań od Czerwonej Ławki przez Spągę, Sokolą Turnię, Drobną Turnię i Żółty Szczyt na Pośrednią Grań. Dotarliśmy tylko do wierzchołka Żółtego Szczytu, rezygnując z dalszej wspinaczki na Pośrednią Grań. Byliśmy zmęczeni potwornym upałem. Tadeusz spiekł sobie głowę i źle się poczuł. Wiesław Stanisławski i Stefan Bernadzikiewicz poszli na drogę Häberleina na południowej ścianie Ostrego Szczytu. Staszek Smoleński