powrót. <br>Szmer przebiegł przez tłum. <br>- Oby wrócił jak najśpieszniej i wziął nas w obronę przed wrogiem! - wzdychali mieszczanie. <br>- Oby nie zapomniała Polska o Gdańsku!<br><br>*<br><br>Wkrótce na ulicach miasta zadudniły buty nieprzyjacielskich żołnierzy i biły posępnym, pogrzebowym werblem przez półtora wieku. Sposępniały twarze polskich królów wykute na gmachach przy Długim Targu. Spochmurniał Jagiełło na Złotej Kamienicy, spochmurnieli Zygmunt Waza i Władysław IV na portalu Artusowego Dworu. Opuścił smutnie głowę Neptun stojący na kamiennej fontannie. Kurantowe zegary na gdańskich wieżach żałośnie wydzwaniały godziny niewoli.<br>Długo czekały kamienne lwy z gdańskiego Ratusza na powrót Polski. Nocami, kiedy tylko od strony Złotej Bramy dobiegły ich