szlachetność proporcji. Zadziwia, gdy się ogląda fotografie krzyży, różnorodność ich form. Wydawałoby się, że jest to znak najprostszy, a przecie. niemal każdy jest inny! W proporcji, wyrazie, w ukształtowaniu zakończeń ramion, dekoracji rzeźbiarskiej, wzbogaconej koroną i krzyżami z żelaza, w traktowaniu partii centralnej, otoczonej drewnianą bordiurą albo bogatą w promienie. Spotyka się krzyże-kapliczki, z rozbudowaną sceną Ukrzyżowania, krzyże apotropeiczne z dzwoneczkami na końcach ramion, których dźwięk miał odstraszać burze, krzyże skromne, skupione i krzyże majestatyczne, triumfalne. <br>Jednakże ekspresja krzyża ujawnia się w pełni dopiero wtedy, gdy ujrzymy go w pejzażu, na tle płynących chmur, między drzewami. Strzelistość krzyża łączy ziemię