znaków towarowych. Istnienie tych wszystkich zróżnicowań utrudniało poprawę konkurencyjności przedsiębiorstw europejskich i powodowało ponoszenie większych kosztów. Przykładowo można podać, że w Europie Zachodniej wydatkowano 10mld USD na rozwój 10 systemów telefonicznych i uwzględnienie zróżnicowanych krajowych standardów. W Japonii koszt stworzenia jednego takiego systemu wyniósł tylko 1,5mld USD, a w Stanach Zjednoczonych 3 systemy kosztowały 3 mld USD.<br>Podobna sytuacja była w przemyśle spożywczym. Organizacja MAC Group zidentyfikowała 200 różnego rodzaju barier utrudniających obroty w 10 grupach produktów spożywczych pomiędzy krajami Unii Europejskiej. Polegają one m.in. na zakazie obrotu lub na nakładaniu podatków na produkty zawierające niektóre składniki, określaniu zróżnicowanych wymogów