polskich, katolickich, i o tym, jak podpatrywaliśmy ich, otulonych pasiastymi biało-czarnymi chustami rytualnymi, z przytroczonymi do czoła i ramienia świętymi tefilin, podczas ich obrzędów, tak odmiennych od chrześcijańskich, których przestrzegali wiernie tam na północy, gdzie nie było świątyń,<br>i rozmawialiśmy o historii jego narodu: o stworzeniu świata i bohaterach Starego Testamentu, których wcale nieźle znałem z lekcji religii i opowieści tu, w Esfahanie, siostry Marii (mówiła o Adamie i Ewie, Kainie i Ablu, o Noem i potopie, o arce na spiętrzonych wodach, o Locie i jego córkach, o Józefie i jego braciach, o Abrahamie, który doprowadził swój lud do Ziemi Obiecanej