przygotowała dwa szkice. Sporządziła portret polskiego rycerza bez trwogi i skazy &#150; Stanisława Mokronowskiego, a w eseju następnym pt. Klinga zakrzywiona i nożyce żelazne przedstawiła pamiątki ofiarowane do Świątyni Sybilli przez Helenę z Przeździeckich Radziwiłłową. Dopatrywała się w nich symbolu rodzimych prawzorów rycersko-pasterskich, jako podstawy dwuskładnikowej genezy narodu polskiego. Stereotyp wzorowego Polaka, o duszy żołnierskiej w czasie wojny i ziemiańskiej lub nawet arkadyjskiej w pokoju, należał do istotnych składników puławskiego światopoglądu.<br> Podobnie jak jej matka rozwijała wolnościowe i niepodległościowe wątki zainteresowań, cechujące działalność Puław porozbiorowych. Zamierzała ocalić pamięć Puław jako ośrodka polskości i przygotowywała materiały do wspomnień o ich dawnej