małemu rękę.<br>- Cześć - uśmiechnął się niepewnie <br>kudłatek i pociągnął nosem. Był speszony, choć <br>nadrabiał miną. - To ja przyjdę kiedy indziej - zdecydował <br>nagle.<br>- Zawsze do usług - skłonił mu się Pinokio. - Będziesz <br>mile widziany. A tego paskudnego z pypciem się nie bój. <br>Jakby co, powtarzam, zgłoś się do Kuleszy albo do mnie. <br>Stłuczemy drania na kwaśne jabłko.<br>- Dobrze - potrząsnął lwią grzywą chłopczyk. - To <br>idę.<br>- Powodzenia - poklepał go po ramieniu Pinokio. - A nie <br>pożegnasz się z Kuleszą?<br>- Cześć - powiedział poważnie mały. - Trzymaj <br>się, Kulesza.<br>- Cześć - odpowiedział równie serio Adam. - Ty <br>też.<br>- No... - westchnął z głębi przepełnionej <br>uczuciami duszy Franciszek. - No! - krzyknął gromko.<br>Patrzyli, jak