jednoznacznego wskazania i nazwania (np. w tytule utworu) danego gatunku, z którym prowadzi się dialog. Z obowiązku tego Łukasiewicz byłby zwolniony, gdyby przyjął postawę inną, taką, w której "powtórzenie wzoru" gatunkowego może się dokonywać, ale dialog z tradycją gatunku nie jest pierwszoplanową intencją semantyczną utworu. Porównajmy obie "Alby" Łukasiewicza ze "Świtami" Czesława Miłosza, "Przebudzeniem" Zbigniewa Herberta, "Przed świtem" Julii Hartwig, "Nowym dniem" Ryszarda Krynickiego: utwory te również, oczywiście, można wpisać w ramy tradycji pieśni porannej (i dla interpretacji niektórych z nich ma to istotne znaczenie), ale tym, kto je w tych ramach umieszcza, jest raczej krytyk niż autor. Ten ostatni nie