dworskich poparcia w społeczeństwie, poszli na dalsze ustępstwa. Anna (1730-1740) zniosła w 1731 r. zakaz podziału majątku, wprowadzając równouprawnienie dziedziców; Piotr III zwolnił w 1762 r. szlachtę z obowiązkowej służby; Katarzyna II (1762-1796) zwiększyła władzę szlachty nad chłopami, zezwalając w 1765 r. na ich karanie, z zesłaniem na Syberię włącznie. Każda skarga chłopa na swego pana miała być karana katorgą. Przywilej Katarzyny z 1785 r. podnosił prawa szlachty w stosunku do innych stanów (wolność od podatków, kar cielesnych) i ustanowił szlachecki samorząd gubernialny w postaci zgromadzeń szlacheckich, wybierających swych marszałków i mających prawo zgłaszania przez nich swych postulatów nie