następnego.<br>- Śniadanie jest gotowe - powiedziała tragicznie. - Nie wiem jak wy, ale ja chyba nic do ust nie wezmę.<br>Zawahałam się.<br>- Ja bym wzięła, bo od pracy na świeżym powietrzu nabieram apetytu, ale nie wiem, czy Paweł nie ma racji z tym kotem... Paweł!<br>Paweł w zadumie rozkopywał grobowiec na środku. Sypnął na taczki następną łopatę ziemi, oparł się na trzonku i spojrzał na mnie pytająco.<br>- Nie ma tam gdzie tego kota? Bo może byśmy zjedli śniadanie?<br>Paweł rozejrzał się, pokręcił przecząco głową, wbił łopatę w ziemię i ruszył w kierunku domu.<br>- Szczury - powiedział wchodząc. - To są niesympatyczne zwierzęta.<br>- Gdzie są szczury