reform nowego rządu właśnie w sprawach gospodarczych. Hitler miał rzekomo całkowicie zlikwidować bezrobocie, poprawić los świata pracy, powstrzymać i ograniczyć dzięki interwencji państwa nadmierne zyski kapitału. To prawda, jak o tym wypadnie nam się przekonać, na krótko przed wybuchem wojny bezrobocie spadło do takiego poziomu, iż przestało być klęską społeczną. Sytuacja materialna przeciętnego robotnika niemieckiego poprawiła się wyraźnie, jeśli przyjmiemy za podstawę porównania egzystencję bezrobotnych. Ale realne zarobki pracujących w porównaniu z zarobkami z lat kryzysu nawet się obniżyły. Emigracyjny ekonomista niemiecki <name type="person">dr Peter Fischer</> wykazał w drodze skrupulatnych oblicze, że ogólny wskaźnik płacy roboczej spadł o 3,1 proc. w pierwszym