się kpiną połączoną z pochwałą widzialnego świata i przelotnego zdarzenia.<br>Ostatnie dwa wiersze cytowanej fraszki nawiązują do bardzo starego i popularnego toposu: "świat jako teatr". Znają ten topos Lukrecjusz, Plotyn, Erazm, Palingenius. Człowiek jak aktor odgrywa napisaną przez kogoś innego rolę i schodzi ze sceny. Ileż tej topice zawdzięczać będzie Szekspir! Topika - to jednak tylko ogólna propozycja i schemat. Topos świata-teatru może zabrzmieć tragicznie. U Kochanowskiego jest dowcipem i przestrogą zarazem. To teatr marionetek, smutny i śmieszny, mały i bezradny. "Wemkną nas w mieszek, jako czynią łątkom" - czyli schowają nas do worka jak marionetki.<br>Kochanowski właściwie sam stworzył odmianę gatunkową