problemów formowania poetyki nowego dramatu. W sferze idei - i w dziełach dramatycznych.<br>Koronnym gatunkiem romantyków demonstracyjnie nazwał dramat Wiktor Hugo: &lt;gap&gt; - pisał w Przedmowie do Cromwella (1827).<br>Tekst Wiktora Hugo był stosunkowo późny; u zarania romantyzmu równie wysokiego miejsca gatunkowi nie przypisywano. Pisano wprawdzie sporo o dramacie, nie tylko z okazji Szekspira, jeszcze przed uformowaniem się jenajskiego kręgu romantyków. Ale sytuowano wtedy ów temat jakby na marginesie dyskusji o szeroko pojętej filozofii sztuki, o tradycji, mitologii, wyobraźni, poezji, o powieści. Znamienne, że nie poświęcił dramatowi osobnego miejsca Fryderyk Schlegel w słynnej Rozmowie o poezji (1800), podstawowej rozprawie teoretycznej kręgu jenajskiego, że nie