Wordsworth) wysnuwał wniosek, że więcej &lt;page nr= 225&gt; będzie sekciarzy niż członków prawdziwego Kościoła. Opierając się na takich zasadach, każde słowo może wszystko oznaczać. Toteż taka dowolna interpretacja alegoryczna nie ma żadnego sensu. <br>W drugim ćwierćwieczu naszego stulecia modna była opinia, upatrująca w Pieśni nad Pieśniami fragment dawnej liturgii związanej z kultem Adonisa (T. J. Heek) lub kultem Isztar (W. Wittekindt). Według tych opinii księga ta miała być pozostałością starożytnego kultu płodności. W Szulamitce upatrywano zaś boginię, która poprzez święte zaślubiny łączyła się z królem, by wyzwolić wraz z deszczem u progu nowego roku siły przyrody i w ten sposób zapewnić jej płodność. Trudno jednak