1911 r. przez zatamowanie doliny rzeki Murgab - środkowego biegu rzeki Bartang). W tym ostatnim przypadku osunęło się ok. 2 km3 materiału skalnego, tworząc przegrodę wysokości 750 m, a samo jezioro ma głębokość maksymalną 505 m (11 na świecie). Częste są przypadki powstawania jezior dzięki osuwiskom zwietrzelinowym, np. jezioro Jaszylkul w Tadżykistanie (zatarasowanie doliny rzeki Aliczur), jezioro Ober w kantonie Glarus (Szwajcaria), jezioro Sarner w kantonie Unterwalden (Szwajcaria), jezioro Roşu (Jezioro Czerwone) w Rumunii (zatarasowanie doliny rzeki Bicaz) albo jezioro Issyk-kul w Kazachstanie (przegrodzona dolina rzeki Issyk).<br><br>Typ 2. Jeziora występujące na nierównej powierzchni osuwisk, np. St. André we Francji