mniej, tym lepiej". MFW powinien wrócić do starych zasad pożyczkowych i nie tworzyć precedensów, przyznając ogromne pakiety ratunkowe (szczególnie krajom nie podejmującym żadnych akcji naprawczych). Kredyty powinny być udzielane według zasady 100-300 (masz sto, możesz otrzymać trzy razy więcej), a nie tak, jak uczyniono w wypadku Meksyku (1995 r.), Tajlandii i Indonezji (1997 r.) oraz Brazylii (1999 r.), którym przyznano 5-7 razy więcej niż same posiadały, czy Korei Południowej, wspartej kwotą dziewiętnastokrotnie przekraczającą jej zasoby. Nowe linie kredytowe powinny być dostępne dla państw, które opracowały programy uzdrowienia sektora finansowego i terminowo je realizują.<br>Rekomendacja 6. MFW i Bank Światowy