w miejscach zesłania. Jechali 5 tygodni w wagonach towarowych, a po przyjeździe mieszkali w utworzonych dla nich osiedlach, okrutnie traktowani, bez prawa wyjazdu. Głód, choroby i śmierć były zwykłym zjawiskiem w miejscach deportacji. Trzeba dodać, że w trakcie wysiedlania z Krymu rodzina dostawała 5 minut na spakowanie się, więc większość Tatarów została bez jakichkolwiek środków do życia. A Tatarzy krymscy - mężczyźni z orderami i medalami wracali z wojny nie na Krym, a prosto do miejsca zesłania i długo szukali swoich rodzin.<br>Od 1945-1950 roku odbywa się aktywne zasiedlanie Krymu przesiedleńcami z Rosji. Zajmują oni opustoszałe domy tatarskie, niszczą meczety, z