osoby jest określony. Świadczy najczęściej o charakterze jej patriotycznego zaangażowania; jest to więc "polski strój, z szablą u boku" Starosty, "polski strój" Wojewody i Adolfa, konfederatka Wojewody, rogatywka Burmistrza, "strój konfederacki", szabla i pistolety Pułaskiego, mundur francuski de Choisy'ego, stroje myśliwskie, po strojach są rozpoznawani strzelcy, górale, kosynierzy, Kozacy i Tatarzy. Wojewoda zarzuca "wyloty" przy stroju myśliwskim (tak w tłumaczeniu polskim; po francusku brzmi to niestety bardzo prozaicznie: "il retrousse ses manches", czyli zakasuje rękawy), lokaje występują w "pełnej liberii" a obcy, wrogi "galowy mundur" nosi Jenerał.<br>Kostium narodowy i inne znaczące ubiory miały pełnić w teatrze dwie funkcje: "oznakowania" postaci