zanadto byli zajęci sobą, aby mogli usłyszeć.<br>Chełmicki szukał tymczasem panny Krysi. Nalewała właśnie do kieliszków koniak, lecz w pewnym momencie, jakby wyczuła, że tamten na nią patrzy, rzuciła w stronę Maćka krótkie spojrzenie. Skinął lekko głową. Chciał, żeby podeszła do ich stolika. Uśmiechnęła się tylko i dalej nalewała koniak. Tęgi mecenas zaczął coś do niej mówić.<br>Maciek sięgnął po kieliszek. - Andrzej!<br>Ten przestał jeść. Siedział podparłszy się pięścią, jasne włosy zsunęły mu się na czoło.<br>- Pijesz?<br>Wypili w milczeniu. Maciek znowu spojrzał w stronę bufetu. Bez skutku tym razem. Krystynę przysłaniały szerokie plecy mecenasa. Platynowa blondynka, pochylona ku swemu przystojnemu