proszę! Źle! Zostań tutaj. To nie twoja wina. To wina nas wszystkich. Wszystkich. Kto więc przebaczy? Te ciała spalone? Bez przebaczenia nie da się żyć. Nie tak, nie tak!" - mamrotał w myślach, patrząc za oddalającym się bezpowrotnie kumplem. Kumplem?!... Skurwielem, sukinsynem, szmaciarzem, mordercą!<br>Przed dawny "Belzekom" zajechała limuzyna Bela-Belowskiego. Tłum ucichł i natychmiast rozstąpił się przed grafitowymi gorylami, którzy otworzywszy drzwi samochodu, asekurowali szefa. Bela- -Belowski podszedł blisko kordonu policji i uważnie przyglądał się pogorzelisku. Tłum milczał, choć z minuty na minutę milczenie stawało się coraz bardziej złowrogie, wymierzone przeciw właścicielowi "Belzekomu". Rozpalone od żaru twarze spoglądały z wyrzutem, z