Że chce się ze mną spotkać... <br>- To magister Tuszy. Niech pan docent nie zapomni o tytule. <br>- Herr Doktor? <br>- Ja... On chyba za Śląska. Był tu już kilkakrotnie. Do magazynów ilustrowanych pisuje. W radiu też go słychać... Zawsze coś sensacyjnego... Był tu w jesieni. Bunkry go interesują... Tak jak i pana... To i owo z biblioteki pożyczy. <br>- Uśmiechnie się, jakby na myśl przyszła mu fraszka. <br>- Po wioskach wędruje, do gospodarzy na piwo zachodzi... Ludzie chętnie z nim rozmawiają. Za każdym razem robi minę, jakby odkrył coś ganz ausserodentlich... Przepraszam, słyszę, że Gerta już nad kawą... Przejdźmy do biblioteki. Proszę, proszę... Niech pan docent siada