dużo.<br>&lt;page nr=197&gt; - Wrona?<br>- Właśnie. Ale, jak myślisz - wziął Weycherta pod ramię -jak to wszystko razem wypadło, dobrze?<br>- Doskonale!<br>- A w przemówieniach nie za dużo było o mnie mowy? - Masz zmartwienie? O kim miano mówić?<br>Święcki się zaśmiał:<br>- Nie przesadzajmy, ostatecznie ten Szczuka jest kimś. - Podobno. Ale przyszłość należy do ludzi nowych.<br>- To inna sprawa. Gdzież on jest?<br>- Szczuka? Ze starym Kalickim rozmawia.<br>Kalicki i Szczuka stali w głębi sali, w milczeniu paląc papierosy. Spotkanie, na które ze wzruszeniem czekali, nie dało im nic prócz wzajemnych rozczarowań. Obaj to czuli i obaj wiedzieli, że krótkie zetknięcie, pierwsze po wielu latach, oddaliło ich na zawsze, kładąc