się<br>zapodziać między ich nogami, w kurzu.<br> Szły ciasno jedna za drugą, kołysząc się ciężko na boki, a żadna nie<br>pozwoliła sobie na jakiekolwiek odstępstwo, każda tym samym statecznym<br>rytmem, jakby poza rytmem świata i według sobie jedynie wiadomej, być<br>może, jeszcze pierworodnej miary. Tylko cielę na końcu trochę drobiło.<br>Toteż uwijający się przy nich Kruczek wyglądał niczym znerwicowany<br>kłębuszek, aż go musiałem nieraz napominać, nie lataj tak, Kruczek,<br>idą, to niech idą, same wiedzą, gdzie idą.<br> Za to po przyjściu na pastwisko od razu wyciągał się w trawach,<br>przywierał do ziemi, mogłoby się wydawać, że śpi spowity w swoje psie