Najbliższy pociąg odchodził do Tours i niewątpliwie na ten pociąg czekali ludzie wyglądający na robotników. W swetrze i dżinsach nie różniłam się od nich zbytnio, twarz zasłaniały mi częściowo największe okulary, jakie znalazłam w garderobie szefa, i nikt na mnie nie zwracał uwagi. Kupiłam bilet i wsiadłam do pociągu.<br>W Tours były sklepy. W bufecie dworcowym poczekałam na ich otwarcie, po czym ruszyłam dyplomatycznie robić zakupy. Każdą sztukę odzieży kupiłam gdzie indziej, wybierając miejsca albo tłumnie odwiedzane albo z samoobsługą. Ekspedientki również nie zwracały na mnie uwagi, nie takie dziwolągi jak ja zdarzało im się oglądać. Przebierałam się stopniowo, wykorzystując do