impulsu).<br>Trudno zaprzeczyć, że ten właśnie aspekt Gombrowiczowskiej "formy" jest w Ferdydurke szczególnie obecny. Jej bohater jest bowiem - inaczej niż w Trans-Atlantyku, Pornografii i Kosmosie - nie tylko świadomy obecności innych we wszystkim, co myśli i odczuwa. Jest także wobec innych szczególnie bezbronny, nieustannie - jak sam powiada - "gwałcony". Tymczasem bohater Trans-Atlantyku dobrze od początku wie, czego chce, i nawet jeśli wpada w zastawione pułapki, trafnie rozpoznaje intencje i zamiary przeciwników. Cóż dopiero tacy starzy wyjadacze jak Fryderyk i zwłaszcza Leon! Ledwie się obaj zjawiają, już zabierają się do swoich grzesznych manipulacji... Marzą o władzy nad ludźmi (partnerami), ograniczonej, ale jednak