widzisz P.T. Publiczności. Bo gdy widownia nie jest zaciemniona, widzisz twarze ludzi, których kompletnie nie interesuje, co mówisz. Wszyscy patrzą na twoje drgające łydki. Ze sceny wyraźnie widać, gdzie widz patrzy. A on gapi się na twoje rozklekotane członki, nachyla się do sąsiada i zwraca mu na to uwagę. Trema wprowadza swoją kolejną figurę. Ponieważ oddech masz płytki (patrz uwagi kolegi przedmówcy), a zapotrzebowanie na tlen jest duże - dostajesz zadyszki . Naraz głos ci się trzęsie (nogi oczywiście trzęsą się cały czas), z trudem wyciągasz dźwięki, masz wrażenie, że się udusisz.<br>W tym momencie pragnienie ucieczki ze sceny jest tak silne