polskość", najpełniej wcielającą się w Warszawie i Krakowie i że "odwieczne polskie Wilno" Litwinom się nie należy. Znaczną przeszkodą do porozumienia był charakter kultury polskiej, przekazywany przez język. Była to kultura z gruntu szlachecka, wyróżniająca się tylko właściwą hierarchią wartości i niemałym jest paradoksem, że Pan Tadeusz, następnie zatwierdzonych przez Trylogię Sienkiewicza. Niektórzy twierdzą, że wcale nie zniknęła wraz ze zniknięciem szlachty. Jakkolwiek jest, ta kultura szlachecka nie cechowała na Litwie jednej tylko klasy, przeciwnie, kształtowała umysłowość wszystkich mówiących po polsku.<br><br>&lt;page nr=7&gt;<br><br> Ponieważ ostoją Litwy była jej własna stara kultura chłopska, musiało dochodzić do ciągłych starć w których strona polska występowała z