i coś tak, jak przedtem, podszepnęło mi: opamiętaj się, Dolorosa, nie rób t e g o . I jednak przybliżyłam się, i jeszcze raz cofnęłam, i przybliżyłam, i cofnęłam, a wtedy Diego chwycił mnie jak obłąkany, rozerwał kaftanik i Krzyknęłam Byłabym go zabiła, gdyby można, chciałam rozszarpać i &lt;page nr=19&gt; Co mam powiedzieć?<br>Tu, tu, na piersi, tu czułam takie gorące wżeranie się, łechtanie, całował mnie, tysiąc mrówek rozeszło mi się po ciele aż gdzieś do mózgu, myślałam, że mi te mrówki i łzy trysną oczyma - puść! - wołałam - nienawidzę cię - biłam go, płacząc - podły, podły! puść! - i puścił. Zerwałam się, wybiegłam z szałasu. Diego za