Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Tygodnik Podhalański
Nr: 7
Miejsce wydania: Zakopane
Rok: 1999
Tytuł: Tygodnik Podhalański
Nr: 7
Miejsce wydania: Zakopane
Rok: 1999
ostatni kobziarz na Podhalu - kosił siano. W przerwach między koszeniem grał na kobzie, grał tak dziwnie i cudownie zarazem, że chłopcy stali jak oczarowani. A kiedy Mróz brał się znowu do koszenia, chłopcy na przemian brali od niego kosę:
- Grajciez ino dalej, my wom tu cysto piyknie pokosimy.
Władysław Trebunia Tutka, wnuk dudziarza komentuje: - Jak dziadek się ozynił, to mioł pole blisko Galicowej Grapy. A ozynił się późno, bo mioł już ponad śtyrdziyści roków. Ej, to były inne casy. Chłopczyska ciesyli sie i kcieli słuchać dziadkowego granio. Później, jak prziysły harmonie, to dudy sie przestały podobać. I dodaje: - Dziadek ciongle groł
- Grajciez ino dalej, my wom tu cysto piyknie pokosimy.
Władysław Trebunia Tutka, wnuk dudziarza komentuje: - Jak dziadek się ozynił, to mioł pole blisko Galicowej Grapy. A ozynił się późno, bo mioł już ponad śtyrdziyści roków. Ej, to były inne casy. Chłopczyska ciesyli sie i kcieli słuchać dziadkowego granio. Później, jak prziysły harmonie, to dudy sie przestały podobać. I dodaje: - Dziadek ciongle groł
ostatni kobziarz na Podhalu - kosił siano. W przerwach między koszeniem grał na kobzie, grał tak dziwnie i cudownie zarazem, że chłopcy stali jak oczarowani. A kiedy Mróz brał się znowu do koszenia, chłopcy na przemian brali od niego kosę:<br>- <dialect>Grajciez ino dalej, my wom tu cysto piyknie pokosimy.</><br>Władysław Trebunia Tutka, wnuk dudziarza komentuje: - Jak dziadek się <dialect>ozynił</>, to <dialect>mioł</> pole blisko Galicowej Grapy. A <dialect>ozynił się późno, bo mioł już ponad śtyrdziyści roków</>. Ej, to były inne <dialect>casy</>. Chłopczyska <dialect>ciesyli sie i kcieli</> słuchać dziadkowego <dialect>granio</>. Później, jak <dialect>prziysły</> harmonie, to dudy <dialect>sie</> przestały podobać. I dodaje: - Dziadek <dialect>ciongle groł
