umiejętności" członków grupy, często obserwowano, że rezultatem treningu są bardziej niespecyficzne zmiany uczestników, jak np. wzrost zaufania do ludzi, zwiększenie akceptacji własnej osoby, większa ekspresyjność i elastyczność zachowania.<br><br>Carl Rogers, twórca "grup spotkaniowych", które rozwijały się równolegle z "grupami T", te właśnie niespecyficzne konsekwencje uczestniczenia w treningu uważał za najistotniejsze. Udział w grupach spotkaniowych dzięki atmosferze akceptacji i nieoceniania daje szansę odrzucenia masek i ujawnienia swojego prawdziwego "ja". Doświadczenie w takim momencie akceptacji i zrozumienia ze strony innych uczestników grupy pomaga przełamać opory wobec innych ludzi w życiu i decyduje o późniejszych zmianach. Dla Rogersa ekspresja siebie i doświadczenie spotkania z