inkrustacji metalem. Ginie także ludwisarstwo. Folklor przechodzi w folk, a strój w pełnej krasie widać już przeważnie tylko na scenie. <br>Wszędzie proces kształtowania się stroju przebiegał w interakcji między zapożyczeniami z grup sąsiednich a asymilacją, pobudzaną przez lokalne tradycje. Dostrzegamy to także w obszarach przygranicznych, W Wielkopolsce i na Śląsku. W Wielkopolsce<br> &lt;page nr=212&gt;<br> dodatkowym bodźcem kultywowania regionalnych cech stroju był opór przed germanizacyjną polityką władz niemieckich. Strój stanowił synonim polskości. <br>Strój żywiecki przechował tradycje powstałe w XVIII w. Akcentował tiulami, koronkami wdzięk kobiet, ale też odwoływał się do tradycji szlacheckiej, dworskiej. Zachował się w zespołach folklorystycznych, efektowny i zwykle teatralizowany. <br>Oddziaływanie kultury szlacheckiej