jego stosunek do wojny wietnamskiej wydaje się po lekturze jego książki jeszcze bardziej ambiwalentny niż dotychczas. Odnieść można wrażenie, że przygotowując się od wczesnych lat do wysokiego urzędu przeżywał w tym burzliwym czasie głęboką rozterkę, nie mogąc zdecydować, czy stanowczy protest przeciwko wojnie może w przyszłości mu pomóc czy zaszkodzić. W konsekwencji mgliste okoliczności odroczenia jego służby wojskowej przypominają trochę jego słynne wyznanie na temat marihuany, którą "palił, ale nie zaciągał się".<br><br>W sumie jednak nie wydaje mi się, aby w swych politycznych manewrach przekroczył granicę, za którą zaczyna się karierowiczostwo. Pewnym ideałom pozostał zawsze wierny i szczerze pragnął je zrealizować marząc