do XX w. będzie w powszechnym użyciu. Polemista jezuicki i postyllograf, ks. Jakub Wujek (1541-1597), poświęcił pracy nad tym dziełem ostatnie lata swojego życia. Dzieje przekładu są interesujące i znamienne dla schyłku renesansu. W 1593 r. ukazał się Nowy Testament przekładania Jakuba Wujka, w rok potem wydanie drugie, zmienione. W 1594 r. wydał Wujek przekład Psałterza Dawidowego. W dalszym ciągu pracował nad tłumaczeniem całości, która ukazała się jednakże dopiero po jego śmierci pt. Biblia, to jest Księgi Starego i Nowego Testamentu (Kraków 1599 w Drukarni Łazarzowej). Wydanie to nie jest w pełni autorską własnością Wujka. Zwierzchność zakonna nie była całkiem