jednak za słowo. A pan, Andrzeju - spojrzała na zamyślonego Kosseckiego - też pan ma spotkanie?<br>- Właśnie w "Monopolu". - Kobieta?<br>- Mężczyzna.<br>- Mam nadzieję, że nie musi poświęcić pan temu mężczyźnie całego wieczoru?<br>- Kwadrans najwyżej:<br>- Świetnie! Więc nie żegnamy się. I, moi drodzy, błagam was, żadnych poważnych rozmów. Chcę, żeby było dzisiaj wesoło... Waga pożegnał się z Andrzejem Kosseckim zaraz przed bramą. Uliczka była krótka i zaciszna, wraz z różowawymi domami i kłębami młodziutkich kasztanów zanurzona w rdzawym zmierzchu. Ciężkie chmury zaciągnęły niebo. Parno było bardzo i bezwietrznie.<br>- Będzie burza - powiedział Waga. - Pan do "Monopolu"? - Tak.<br>- Ja w przeciwnym kierunku. Wszystkiego zatem dobrego. - Do