nie odczuwałam wtedy, że tak ograniczone związki z polskością godne były jakiegokolwiek współczucia. Bo czyż nie byłam podobna do Latarnika i nie stawałam się coraz bardziej jak Marcin Borowicz? Moja egzystencja biegła głównym nurtem polskich tradycji i była przygodą dobrze znaną literaturze polskiej. Więc kiedy w moje życie wpadły naprzód Wiadomości, a nieco później Kultura, byłam do ich lektury doskonale przygotowana. Te pisma stały się katalizatorem, z pomocą którego narodziła się nowa osoba.<br>Później w Stanach Zjednoczonych, na innym już etapie, zostałam autorką drukowaną w Kulturze. Pierwsze moje opowiadanie pod tytułem "Po egzaminie" wrzuciłam w Berkeley do skrzynki pocztowej na rogu