Otóż "Wiarus. Kalendarz Katolicki" na rok 1889, ukazujący się w Poznaniu, zamieścił artykuł o tajemniczym ocaleniu insygniów. Ponoć Prusacy zaraz po zajęciu Krakowa opieczętowali skarbiec. Na wieść o tym ksiądz Sebastian Sierakowski i malarz Michał Stachowicz wraz z murarzem przebili się do skarbca, zabrali korony i wywieźli w nieznane. Równocześnie "Wiarus" informował czytelników, iż jest kilka patriotycznych rodzin, które posiadają tajemnicę ukrycia insygniów, a tę tylko na łożu śmierci przekazuje ojciec synowi i to pod przysięgą.<br>Najbardziej sugestywną i pełną była małopolska wersja mitu koronnego. Powstała jeszcze z końcem XIX wieku, a jej twórcą był kapucyński zakonnik, ojciec Wacław Nowakowski, posługujący