miastach średniej wielkości, najmniejsze zaś w miastach dużych, zwłaszcza największych (grupujących 200 000 i więcej mieszkańców). Bardziej obrazowo przedstawia to wykres 3.<br><br> Interpretacja tego stanu rzeczy jest wielowątkowa. Chodzi tu bowiem, po pierwsze, o przesłanki wcześniej już analizowane, dotyczące fenomenu przesuwania się punktu ciężkości zachowań samobójczych z miast do wsi. Wielkość miejscowości pełni tu zapewne rolę dodatkowej zmiennej pośredniczącej. Po wtóre, przypomnijmy, że podłożem czynów autodestrukcyjnych jest szereg zazębiających się zjawisk: czynniki środowiskowe łączące się ze zmiennymi demograficznymi i cechami osobowości samobójców: - niższa odporność i mniejsze zdolności adaptacyjne do sytuacji nie akceptowanych itp.<br><br>Istnieje jednak czynnik szczególny, zasługujący na wyodrębnienie. Jest