nastaniem godziny dziesiątej wszystkie światła pogasły. Ludzie szli na spoczynek. <br>Nie myśleli jednak tego wieczoru o śnie ani dziewczyna, ani jej ukochany. Choć od siebie oddaleni, byli jednak myślą przy sobie. Z niecierpliwością wyglądali umówionej godziny. <br>Wreszcie nadeszła upragniona chwila. Na dziedzińcu wprost bramy ukazał się przekupiony sługa z wierzchowcem. Wnet zjawiła się dziewczyna, a w chwilę potem młody jeniec. Nic nie rzekli do siebie, jedynie pałające oczy mówiły: "Tam za bramą wolność, życie i szczęście nasze". Obojgu serca biły niby młotem. <br>Młodzian szybko wskoczył na konia i podał rękę dziewczynie. Zaledwie jednak znaleźli się na siodle, dwóch wyczekujących widać knechtów