Typ tekstu: Książka
Autor: Przewłocki Stefan
Tytuł: Geodezja dla inżynierii środowiska
Rok wydania: 1998
Rok powstania: 1997
Autor: Przewłocki Stefan
Tytuł: Geodezja dla inżynierii środowiska
Rok wydania: 1998
Rok powstania: 1997
szereg Taylora otrzymamy
Jeśli przyjmiemy długość łuku AB = l = 100 km, wielkość promienia Ziemi w zaokrągleniu 6000 km, to wartości trzecich wyrazów tych szeregów będą wielkościami rzędu
Możemy zatem przyjąć, że następne wyrazy tych szeregów, z wyższymi potęgami, mają jeszcze mniejsze znaczenie, zatem możemy je odrzucić bez obawy zniekształcenia wyniku. Wobec tego przy ich dalszych rozważaniach ograniczamy się tylko do pierwszych wyrazów szeregu
Podstawiając to wyrażenie do wzorów (1.1), (1.2), otrzymujemy
Wyrażając wartość kąta w mierze łukowej , otrzymamy
Gdy do tych wzorów podstawimy kolejno wielkości l równe 1, 10 i 100 km, wówczas otrzymamy konkretne wartości błędu odległości dl i
Jeśli przyjmiemy długość łuku AB = l = 100 km, wielkość promienia Ziemi w zaokrągleniu 6000 km, to wartości trzecich wyrazów tych szeregów będą wielkościami rzędu
Możemy zatem przyjąć, że następne wyrazy tych szeregów, z wyższymi potęgami, mają jeszcze mniejsze znaczenie, zatem możemy je odrzucić bez obawy zniekształcenia wyniku. Wobec tego przy ich dalszych rozważaniach ograniczamy się tylko do pierwszych wyrazów szeregu
Podstawiając to wyrażenie do wzorów (1.1), (1.2), otrzymujemy
Wyrażając wartość kąta w mierze łukowej , otrzymamy
Gdy do tych wzorów podstawimy kolejno wielkości l równe 1, 10 i 100 km, wówczas otrzymamy konkretne wartości błędu odległości dl i
szereg Taylora otrzymamy<br><gap><br>Jeśli przyjmiemy długość łuku <HI rend="italic">AB</HI> = <HI rend="italic">l</HI> = 100 km, wielkość promienia Ziemi w zaokrągleniu 6000 km, to wartości trzecich wyrazów tych szeregów będą wielkościami rzędu<br><gap><br>Możemy zatem przyjąć, że następne wyrazy tych szeregów, z wyższymi potęgami, mają jeszcze mniejsze znaczenie, zatem możemy je odrzucić bez obawy zniekształcenia wyniku. Wobec tego przy ich dalszych rozważaniach ograniczamy się tylko do pierwszych wyrazów szeregu<br><gap><br>Podstawiając to wyrażenie do wzorów (1.1), (1.2), otrzymujemy<br><gap><br>Wyrażając wartość kąta <gap> w mierze łukowej <gap>, otrzymamy<br><gap><br>Gdy do tych wzorów podstawimy kolejno wielkości <HI rend="italic">l</HI> równe 1, 10 i 100 km, wówczas otrzymamy konkretne wartości błędu odległości d<HI rend="italic">l</HI> i
