34. Wolnomularstwo Narodowe i Towarzystwo Patriotyczne<br><br>Równolegle do związków studenckich i bez stałego z nimi porozumienia rozwijała się konspiracja wojskowa. Inspiratorem jej był major 4 pułku piechoty Walerian Łukasiński. Jako osłonę dla tajnej działalności obrał on wolnomularstwo, organizację wówczas tolerowaną, a nawet forytowaną przez Aleksandra I. Pod pokrywką obrzędowości masońskiej Wolnomularstwo Narodowe, zawiązane w 1819 r., głosiło hasło odrodzenia Polski "trójpodzielonej, troiście ugodzonej".<br>Warszawską "lożę główną" składało 33 oficerów, kolejne tworzono w miastach wojewódzkich, a także w Poznańskiem. Łukasiński myślał o podjęciu powstania, licząc na patriotyczną szlachtę, w wypadku korzystnych dla Polski powikłań międzynarodowych. Wśród jego towarzyszy Jakub Szreder, adwokat nieraz