robiła wrażenie cichego, zamkniętego w sobie dziewczęcia Ale były to czasy zbyt burzliwe, by ciekawa świata Karolina mogła poprzestać na lekturze świątobliwych ksiąg.<br> (Na marginesie dodajmy, że choć było dwunastu świętych i błogosławionych Karolów, to ani jednej Karoliny wyniesionej na ołtarze).<br> Nawet na prowincje docierały pisma J. J. Rousseau, paszkwile Woltera, bibuła rewolucyjna, i wkrótce Charlotta Corday stała się zagorzałą republikanka. Śledziła szturm na Bastylię i poczynania ludowej władzy. W końcu - zgorszona biegiem wypadków - postanowiła pojechać do Paryża. Wstrząsnęły nią liczne mordy, egzekucja rodziny królewskiej i terror nowej władzy. Uznała - zauważmy tkwiącą w Karolinie determinację - że Marat zdradził republikańskie idee i