swoich poprzedników, kustoszy skarbca koronnego, spełniając narodową powinność. Na zakończenie stwierdza: &lt;gap&gt;. Raz jeszcze powrócił Walery Eljasz Radzikowski do problemu ukrycia regaliów w pracy zatytułowanej "Korony królów polskich" (Poznań 1899). Podobnie jak we wcześniejszym studium powtarza swoje tezy, podając przy tym niezwykle ważną wzmiankę odnoszącą się do kroniki kapucyńskiej: &lt;gap&gt; - powiada Radzikowski - &lt;gap&gt; <br>Wszystko wskazuje na to, że to właśnie Wacław Nowakowski razem z Walerym Eljaszem Radzikowskim przyczynili się - wręcz po mistrzowsku - do ugruntowania legendy o polskich insygniach koronacyjnych. Przysłowiową kropkę nad "i" postawił prof. Feliks Kopera, który w pracy pt. "Dzieje skarbca koronnego" (1904) skreślił te ważkie słowa: &lt;gap&gt; <br>Jeszcze na początku XX wieku ojciec Wacław opowiadał historykowi