komnaty. Wiszące tu pojwasy musiały być już stare, bo prawie wcale nie dawały światła. Stanęłam przed wielkim, strzelistym oknem. Skrzypnęło protestująco, gdy go uchylałam. Wskoczyłam na parapet. Wiedziałam, że jestem mniej więcej metr nad trawnikiem.<br>Sprężyłam się i zeskoczyłam. I zaraz krzyknęłam przerażona. Nie uderzyłam nogami w ziemię, tylko spadałam! Wtem usłyszałam obok siebie szum i znajomy głos:<br>- Jesteś bezpieczna. - Opadłam na twardy, ciepły i pachnący grzbiet. - Auu - syknął Smocurek. - Złap mnie za szyję! - polecił. - Jak się czujesz?<br>- Jak się tu znalazłeś? - chlipnęłam.<br>Podłużny łeb odwrócił się w moją stronę. Choć było ciemno, wiedziałam, że w granatowych ślepiach maluje się troska