pięknym ryneczku Pelourinho. Dobijamy się caipirinhą, lokalnym drinkiem, na który składają się: cachasa, trzcinowy cukier, limonka i kilka kostek lodu. W tak pięknych okolicznościach przyrody dopadają nas dwie postawne Murzynki. Wspólnie ważą pewnie ze 200 kilogramów i po kilku minutach dość osobliwej konwersacji pytają mnie i Adę, czy jesteśmy <q>"merid"</>. Wybucham śmiechem. <q>"Aj fak ju!"</> - oznajmia mi na to cięższa z panien, uśmiechając się od ucha do ucha. Nie polemizuję. Daję im do zrozumienia, że rezygnuję z propozycji. <q>"End ju! End ju!"</> - krzyczy tonem nie znoszącym sprzeciwu nasza Żanuaria (tak ją szybko ochrzciłem) i wskazuje na Agustina i Jamesa. Dopiero teraz