aby wynieść w kosmos jakikolwiek przedmiot z powierzchni Ziemi. Do tego trzeba posłużyć się rakietą nośną. Ale gdy sonda znajdzie się na orbicie, żagiel zyskuje przewagę nad tradycyjnym napędem rakietowym.<br>Po pierwsze, nie wymaga zabierania w podróż zapasów paliwa. Po drugie, może swobodnie poruszać się po znacznej części Układu Słonecznego. Wydawać by się mogło, że ciśnienie światła, zawsze skierowane w stronę przeciwną niż Słońce, wypycha żagiel ku planetom zewnętrznym względem Ziemi. Ale tak jak zwykłą żaglówką doświadczony sternik potrafi halsować pod wiatr, tak i siłę światła można wykorzystywać do latania w dowolnym kierunku - zarówno do Marsa, Jowisza i dalszych planet, jak ku Wenus i