niebawem wszyscy lokatorzy z całego budynku będą na jego widok albo uciekać z krzykiem, albo pokazywać sobie jako ciekawostkę przyrodniczą, zaś on tu zostanie do końca dni swoich.<br>Dochodziła szósta, kiedy udało mu się przywołać do kraty jakiegoś młodzieńca. Jacek M. był już tak zmarznięty i zdenerwowany, że ledwo mówił. Wyjąkał jednak, że został tutaj właśnie przez faceta spod siódemki bezprawnie uwięziony, i że błaga o pomoc, a przede wszystkim o jakieś okrycie. Młodzieniec najpierw obśmiał się, ponieważ i on znał upodobania i zwyczaje Wioli oraz jej męża. Widocznie jednak zrobiło mu się żal dygocącego faceta, bo obiecał przynieść mu jakąś