i nie będę musiał chodzić do szkoły. Ulice się wyludniły, siedzieliśmy przy świeczkach i oglądaliśmy w półmroku czołg, który utknął u wylotu Chabrowej. Lufę nie wiedzieć czemu wycelowaną miał w budynki ogrodnictwa. Nie dostrzegłem żadnych zniszczeń, wszystko było na swoim miejscu. Ojciec tłumaczył mojej siostrze, że to taki rodzaj wojny. Wykańcza ludzi od wewnątrz. Do kogoś jednak podobno strzelali.<br>Dzwony przycichły. Jeszcze od czasu do czasu słychać było jakby wstydliwe uderzenie, mimo że kościelnego nie było już przy dzwonnicy.<br>Między krzakami dzikiego bzu, które rosły wzdłuż ogrodzenia przedszkola, przemknął cień. Pies był ogromny, jego sierść fosforyzowała. Kiedy za płotem pojawiał się