w każdej chwili buntu. Wycofali się do zaprzyjaźnionych Winnebagów, od nich też dostali łodzie do przeprawy. Podczas forsowania rzeki Wisconsin otoczył ich oddział złożony z tysiąca żołnierzy. Kiedy dzieci, kobiety i starcy wsiadali do kanoe, pięćdziesięciu wojowników odpierało ataki białych. Pięćdziesięciu przeciwko tysiącowi! Szczególnie przydał się wtedy spryt Czarnego Jastrzębia. Wykrzykiwał on rozkazy najgłośniej, jak tylko mógł, żeby wywołać wrażenie, iż dowodzi znacznie większą siłą. Dzięki temu pierwszy etap ucieczki, przez rzekę Wisconsin, zakończył się powodzeniem. Teraz trzeba było dotrzeć do Missisipi. Część Indian płynęła tam czółnami, dla reszty jednak zabrakło miejsc w łodziach i musieli iść pieszo, odpierając ataki żołnierzy